Zarządzanie prognozowanym utrzymaniem ruchu (PUR)

-- środa, 01 wrzesień 2004

Niestety, wiele firm rejestruje jedynie niewielki wycinek swoich działań konserwacyjnych i technologicznych, a praktycznie żadna nie rejestruje działań prognozowanych, dlatego ogromna część danych zostaje bezpowrotnie utracona. Kiedy nadchodzi czas przeprowadzenia analizy danych, okazuje się, że są one niekompletne i niedokładne. W wyniku tego kierownictwo nie może poprzeć swoich decyzji konkretnymi danymi, co skutkuje utratą zaufania do działu utrzymania ruchu.

Skuteczne planowanie i ustalanie harmonogramu istotne jest dla procesu prognozowanego utrzymania ruchu z dwóch powodów. Po pierwsze technicy utrzymania ruchu muszą mieć ustalony harmonogram działań związanych z PUR. Wymagania dotyczące środków przeznaczonych na program prognozowania muszą być zaplanowane i śledzone poprzez system zarządzania pracami oraz funkcje planowania i ustalania harmonogramu.

Po drugie program prognozowania będzie określał działania, jakie należy przedsięwziąć w zakresie wyposażenia, tak aby nie doszło do nieplanowanych awarii. Jeśli nie zostaną podjęte stanowcze kroki w zakresie planowania i ustalania harmonogramu tych działań, wówczas prace nie zostaną wykonane w określonym czasie, niezbędnym, by nie dopuścić do przewidywanej awarii. Naprawa zostanie wówczas przeprowadzona w trybie doraźnym, całe zaś wysiłki związane z prognozowaniem będą postrzegane przez wyższe kierownictwo jako niepotrzebny wydatek.

 Wykorzystanie systemów CMMS/EAM

W każdym przedsiębiorstwie powinien funkcjonować komputerowy system zarządzania pracami konserwacyjnymi, umożliwiający swobodny przepływ danych. Oprogramowanie skomputeryzowanego systemu zarządzania konserwacją – CMMS (ang. Computerised Maintenance Management Systems) oraz zarządzania aktywami przedsiębiorstwa – EAM (ang. Enterprise Asset Management) kieruje omawianymi wcześniej funkcjami i dostarcza informacje niezbędne dla strategii zarządzania.

System CMMS/EAM jest zazwyczaj połączony z systemem prognozowania. W oprogramowaniu prognozującym istnieje zwykle połączenie, które pozwala zaalarmować odpowiednie służby, które zlecają wykonanie napraw rozpoznanych przez kontrole prognozowanego utrzymania ruchu. Wykonywaną pracę śledzi się za pośrednictwem systemu CMMS/EAM, który pozwala na umieszczenie danych w historii danego sprzętu, gdzie można przeprowadzić takie analizy, jak średni czas naprawy (MTTR – ang. Mean Time To Repair), średni czas pomiędzy awariami (MTBF – ang. Mean Time Between Failure) oraz całkowite koszty (wydatki i oszczędności). Obok przedstawiamy uproszczony schemat tego procesu.

Autor: Terry Wireman, analityk przemysłowy w firmie Genesis Solutions USA