Metodyka wdrażania systemów klasy CMMS – raportowanie – kontrola kosztów

Jednym z kluczowych czynników wpływających na decyzję o rozpoczęciu wdrożenia systemu CMMS jest chęć efektywnego planowania i kontrolowania kosztów związanych z zarządzaniem utrzymaniem ruchu. W artykule przedstawiony został przykład umożliwiający odpowiednie uwzględnienie procesów planowania oraz kontroli kosztów w harmonogramie wdrożenia.

Wiele przedsiębiorstw, decydując się na daną firmę wdrażającą rozwiązania informatyczne, uzależnia to od możliwości wygenerowania w systemie, raportów bazujących na danych rzeczywistych pochodzących z uruchamianych stopniowo modułów.

W systemie CMMS każde urządzenie, narzędzie, maszyna, znajdujące się w rejestrze zakładu (rys. 1), ma przyporządkowane konta kosztów dla zużytych części zamiennych i robocizny.

Dodatkowo w module „Koszty Różne” (rys. 2) można przypisywać koszty niezwiązane z wcześniej wymienionymi, obciążające dane urządzenie lub zlecenie zakładowe, np. koszty związane z usługami obcymi, koszty zużycia energii, itp.

W momencie zapisu zrealizowanego zlecenia zakładowego w module „Historia” następuje uzupełnienie informacji dotyczących faktycznie przepracowanego czasu i zużytych części zamiennych (odpowiednio rys. 3 i rys. 4) oraz kosztów dodatkowych, rejestrowanych np. w module „Koszty Różne” (rys. 2).

Na tej podstawie uzyskujemy raport kosztów utrzymania i konserwacji wyposażenia w postaci tabeli lub wykresu. System CMMS umożliwia agregowanie kosztów na raporcie wg różnych filtrów, np. wybierając dane dotyczące wcześniej zdefiniowanej lokalizacji (np. działu przedsiębiorstwa), maszyny, urządzenia, zakresu dat itp. W podanym niżej przykładzie zdefiniowane są dwa działy: Dział Utrzymania Ruchu i Narzędziownia. Użytkownik chciał otrzymać osobno raport dotyczący kosztów tych dwóch działów. W systemie zdefiniowano dwie lokalizacje: 1. Dział Utrzymania Ruchu i 2. Narzędziownia. Poszczególne maszyny i urządzenia zostały przyporządkowane do właściwych lokalizacji. Przy generowaniu raportu kosztów konserwacji można wybierać urządzenia spełniające określony warunek np. urządzenia przypisane do lokalizacji „Narzędziownia”, uzyskując w ten sposób dane na temat kosztów narzędziowni.

Oprócz informacji w raporcie, w systemie dostępna jest informacja w formie „drzewka” z urządzeniami i maszynami przypisanymi do lokalizacji, w tym wypadku do Narzędziowni lub do Działu Utrzymania Ruchu.

Dobrym przykładem może być raport „Podsumowanie Kosztów Konserwacji”, informujący o liczbie roboczogodzin związanych z:

  • rutynową konserwacją planowaną,
  • pracami planowanymi, nie wynikającymi z konserwacji rutynowej
  • pracami nieplanowymi wynikającymi np. z awarii

Ponadto raport podaje dane o kosztach pracy pracowników, liczbie godzin i kosztach usługodawców zewnętrznych, kosztach części zamiennych, pozostałych kosztach (rys. 5). Na początku raportu podana jest informacja o czasie przestoju poszczególnych maszyn i urządzeń.

Analizie mogą podlegać koszty związane tylko z wybraną maszyną lub urządzeniem.

Analiza kosztów zawiera koszty podzielone na poszczególne elementy wyposażenia zakładu (rys. 6), z informacjami na temat kosztów wynikających z planowanej konserwacji rutynowej, z prac zaplanowanych, ale nie rutynowych i prac nieplanowanych. Informacje mogą być podawane za wybrany okres i z wybranych urządzeń, w formie graficznej i tabelarycznej.

Suma godzin według typu: rutynowa konserwacja, prace zaplanowane, niezaplanowane, prace firm zewnętrznych.

W kolejnych odcinkach zostaną omówione dalsze elementy proponowanej metodyki wdrażania systemów wspierających zarządzanie infrastrukturą techniczną i utrzymaniem ruchu, które mają wpływ na osiągnięcie zdefiniowanego na początku wdrożenia sukcesu projektu.

Z autorem artykułu można się skontaktować

pod adresem: bartosz.soroczynski@pgk.pl